گنبدکاووس– ترکمن‌نیوز- زوج خیر گلستانی زندگی‌شان را وقف کمک به محرومان و ساخت درمانگاه و پایگاه امداد و نجات کرده‌اند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی ترکمن‌های ایران، به نقل از نشریه پیام هلال، ع،ش،ق حروفی هستند که سرخ‌پوشان هلال احمر در کلاس ایثار و از خود گذشتگی معنا می‌کنند؛ سفیران امیدی که با دستان پر مهرشان در زمان حوادث و محرومیت ها بذر زندگی می کارند و بدون تردید کاری که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند. در میان زنان و مردانی که داوطلبانه در کارهای بشردوستانه جمعیت هلال احمر فعالیت می کنند افرادی هستند که سخاوتمندانه و بدون هیچ ادعا و در نظر گرفتن قومیت و نژاد از جان، مال، اعتبارشان، و هر آنچه که دارند و می توانند انجام دهند پیشکش مردم محروم و آسیب دیده می کنند تا حال خوش در زندگی همه جاری باشد. اینگونه است که جلوه های انسانیت نمود می یابد و هلال احمر معنا پیدا میکند. ” آنا محمد آقپور” و ” شهلا ملک پور” زوج خیری هستند که بیش از 12 سال است با عنوان عضو داوطلب در سال های 1390 و 1391 و خیر برتر کشور در سال 1392 است. همسرش شهلا خانم را هم دوستان و آشنایان بیشتر با نام‌های “خانم آقپور” و ” خانم خیر شهر” می شناسند . آنها در حالی میلیاردها تومان صرف امور عام المنفعه و ساخت بیمارستان و مدرسه و خانه هلال کرده اند که می توانستند با آن زندگی مرفهی را برای خود فراهم کنند. هر دوی آنها معتقدند:” انسان تا زنده است و زندگی می کند باید از همنوعش حمایت کند.”
نیکوکاری؛ میراث پدری
گویی لبخند و مهربانی هویت اصلی این زن و شوهر خیر است. چنان گرم و صمیمی صحبت می کنند که گویی سال های زیادی آدم را می شناسند. اما لابه لای تمام حرف هایشان پر از دغدغه هایی است که نسبت به مردم فقیر و محروم دارند. آقپور با بیان اینکه نمیتواند به هیچ وجه از مسائل اطرافش به راحتی بگذرد این احساس را میراث پدری می داند که نسل به نسل در خانواده شان انتقال پیدا کرده است: ” پدر و پدر بزرگم از خیران شهرمان بودندو در جای جای شهر آثار خیر خواهیهای آنها را میبینم. مصلای اهل سنت در بهترین نقطه شهر که نمیتوان روی آن قیمت گذاشت یکی از آن آثار است. هنوز بعد از سال ها هر جمعه یادی از آن مرد بزرگ در شهر می شود. به همین دلیل تلاش میکنم که ادامه دهنده راه پدرم باشم. دوست ندارم درباره اثر مادی کارم صحبت کنم. چون وظیفه هر انسانی کمک به دیگران است. ”
این خیر گنبدکاووسی دلش دریاست از هیچ کمکی به دیگران دریغ نمی کند. امثال او نمی توانند در برابر انسان هایی که در اطرافشان زندگی می کنند بی تفاوت باشند: ” چهره محرومیت در گوشه و کنار کشور به خصوص گنبدکاووس پیداست. باعث تأسف است که هنوز دانش آموزانی در این استان و برخی از نقاط کشور در کانکس تحصیل می کنند. این دانش آموزان به دشواری در اوج محرومیت درس می خوانند. وقتی با این صحنه ها مواجه می شوم دلم آتش می گیرد. دوست دارم تمام مردم در آسایش زندگی کنند و سهم یکسانی از زندگی داشته باشند.”
بزرگترین افتخار
آقپور یکی از دلایل عضویتش در هلال احمر را کمک های صادقانه این جمعیت به مردم می داند: ” 12 سال پیش وارد جمعیت هلال احمر شدم. به نظرم اعضای جمعیت نمونه ای از آدم هایی هستند که تمام دغدغه شان کمک رسانی و حذف محرومیت هاست. این نوع نگرش بسیار ارزشمند است و به همین دلیل همیشه گفته ام و باز هم می گویم یکی از بزرگترین افتخاراتم پوشیدن لباس هلال احمر است.”
یکی از ویژگی هایی که لا به لای حرف های آقپور می توان متوجه شد این است که از هیچ یک از موضوعات اطرافش به سادگیگذر نمی کند. این، نشان از وجدان بیداری دارد که هر لحظه به او برای انجام کارهای خیرخواهانه نهیب می زند. این خیر گلستانی خاطره ناراحت کننده ترین صحنه ای که با آن مواجه شده را برایمان بازگو میکند: ” یک بار در حال کمک رسانی به اهالی روستایی محروم بودیم که با کودک دو ماهه ای رو به رو شدم که از بدو تولد دو دستش کج بود. پدر و مادرش در عین نداری مجبور بودند با هزار و یک بدبختی مبلغ 20 هزار تومان برای فیزیوتراپی اش تهیه کنند و هر بار چند ده کیلومتری تا شهر بروند تا به مرکز در مانی رسند. خیلی دلم شکست. همین شد که تصمیم گرفتم آنجا خانه سلامت با تجهیزات فیزیوتراپی بسازم. این کار را انجام دادم ولی هنوز روستاهایی هستند که مشکلات فراوانی دارند و نیازمند همیاری مسئولان هستند.”
دعای مردم برای ما کافیست
یار همیشگی این مرد بزرگ همسری مهربان است که در تمام لحظه های کمک رسانی هایش همراه و تشویق کننده اش بوده است. ملک پور هم دغدغه های بزرگی دارد و به همین دلیل در تمام عرصه ها کنار همسرش بوده و اکنون عضو شورای شهر گنبدکاووس است و او می گوید: ” روستاهای شهر ما بسیار محروم هستند آنها برای کوچکترین کار درمانی مجبورند مسافت زیادی را طی کنند تا به شهر برسند. در طول سال حوادث مختلفی مثل مار گزیدگی ، آتش سوزی، انواع بیماری ها و بسیاری از موارد دیگر آنها را تهدید می کند که حتی نمی دانند در برابرش چه کارهایی باید انجام دهند. اینها بزرگترین دغدغه های من و همسرم است. تصمیم داریم خانه روستایی هلال احمر را با همکاری مسئولان در شهرمان گسترش دهیم تا بخشی از این مشکلات حل شود.”
ملک پور بعد از همسرش عضو جمعیت هلال احمر شده است تا همراه هم به جنگ با محرومیت ها بروند. این خیر گنبدکاووسی با بیان اینکه کمک رسانی و همبستگی انسان ها هیچ وقت تمام نمی شود، درباره نقدهایی که گاهی برخی افراد به او درباره میزان کمک به دیگران دارند می گوید :” برخی افراد برای کمکهایی که به دیگران کرده ایم نقدمان می کنند. البته راست می گویند؛ ما می توانستیم به جای این کارها بزرگترین شرکت ها و کارخانه ها را راه بیندازیم اما هیچ چیز در این دنیا ماندنی و ارزشمندتر از نام نیک نیست. ما به دنبال این نیستیم که ناممان بر سر زبان ها باشد ولی دوست داریم به دیگران خدمت کنیم. همین که مردم برایمان دعا می کنند و تأثیرش را در تمام زندگیمان می بینیم برایمان کافی است و به خاطرش خدا را شکر میکنیم.”
آنا محمد آقپور، متولد سال 1347 است. او 12 سال پیش عضو جمعیت هلال احمر شده و در هیئت مدیره خیران سلامت و هیئت مدیره خیران مدرسه ساز هم فعالیت دارد. شغل او کشاورزی است.
شهلا ملک پور متولد سال 1351 در شهرستان گنبدکاووس، 14 سال است که فعالیت های خیرخواهانه انجام می دهد و از 8 سال پیش عضو جمعیت هلال احمر شده است.
بخشی از کمک های زوج خیر:
- پایگاه درمانی فیزیوتراپی در مناطق محروم ساخته اند
- خانه روستایی هلال احمر بنیان گذاشته اند
- مدرسه در مناطق محروم ساخته اند
- خانه روستایی ساخته و تحویل دانشگاه علوم پزشکی داده اند
- مدرسه 3 کلاسه با نام جمعیت هلال احمر در مناطق محروم تجهیز کرده اند
گردآوری: گروه خبری ترکمن‌نیوز
نظر شما چیست ؟