یک پیشنهاد به شورای شهر و شهردار گنبدکاووس

شهرستان گنبدکاووس هم از این قاعده مستثنی نیست. ضرورت وجود سرویس‌های بهداشتی در دسترس، برای عموم مردم در شهرهای بزرگ و کوچک بر کسی پوشیده نیست. مخصوصاً برای کسانی‌ که از روستاها یا از شهرهای دیگر  می‌آیند یک ضرورت حیاتی است.

این مشکل اساسی را توریست‌های خارجی که به ایران می‌آیند بیشتر عنوان کرده‌اند و آن را بزرگترین مشکل و موانع سفر به ایران مطرح نموده‌اند. حتی به کسانی که ایران سفر می‌نمایند پیشنهاد داده‌اند که حتماً قرص کنترل ادرار به همراه داشته باشند.

آیا برای این مشکل راه حلی وجود ندارد؟

پیاده‌روها ملک شخصی هیچکس نیست و به عموم مردم تعلق دارد. شورای شهر و شهرداری می‌توانند در خیابان‌های اصلی که پیاده‌رو عریضی دارند توالت‌هایی به ابعاد یک متر در یک متر بسازند و در اختیار شهروندان قرار دهند. این کار با هزینه بسیار اندک هم شدنی است. چون زمین متعلق به خودِ شهرداری است بابت آن هیچ پولی نمی‌پردازد. هزینه فقط به ساختمان و چاه توالت تعلق می‌گیرد که شهرداری به راحتی می‌تواند از پسِ آن برآید. شهرداری حتی می‌تواند با نصب درب‌های کارتی که مانند عابر بانک عمل می‌کند هم برای خود کسب درآمد نماید و هم مشکل شهروندان خود را حل نماید.

این مشکل تنها مختص مسافران و غریبه‌ها نیست. مشکل خودِ شهری‌ها و مغازه‌داران هم هست. آن‌ها هم به سرویس بهداشتی عمومی نیاز دارند. در مکان‌هایی عمومی مانند پاساژها و مساجد که توالت وجود دارد درب آنها بیشتر اوقات به بهانه‌های مختلف مانند اینکه شیر، شلنگ شیر یا لامپ را می‌دزدند قفل است. کلید قفل را هم یک جایی می‌گذارند که در دسترس همه نیست و فقط مغازه‌داران همان پاساژ به آن دسترسی دارند. حتی همه‌ی مساجدی هم که در ساعات خاصی باز و بسته می‌شوند نیز یا سرویس بهداشتی ندارند یا سرویس بهداشتی‌شان خراب است و قابل استفاده نمی‌باشد.

دوستم از مسافری که از روستای دوری به گنبدکاووس آمده بود نقل می‌کرد: وی برای حل مشکل توالت رفتنش مجبور شده است یک تاکسی دربست کند و به خارج از شهر برود و با همان تاکسی به شهر برگردد. حال این مشکل افراد سالم است که بیماری گوارشی ندارند. اما آن‌ها که ناراحتی و بیماری گوارشی دارند مشکلشان از این هم بیشتر است.

بعضی از اطبا معتقدند شایع بودن بیماریهای کلیوی در ایران ناشی از کمبود توالت‌های عمومی در شهرهاست. به هر حال این مشکلی است که مسئولان شهری نباید از کنار آن به راحتی عبور بکنند. در ضمن برای آنها که دنبال ثواب اخروی می‌گردند یادآوری می‌کنم ثواب چنین کاری کمتر از ساختن مسجد و مدرسه نیست. این کار عام‌المنفعه را می‌توانند با هماهنگی شورای شهر و شهرداری در برنامه‌ی کاریشان لحاظ نمایند.

امان محمدخوجملی

با اندکی ویرایش سردبیر ترکمن نیوز