ترکمن نیوز: به فاصله کمتر از چند ماه، جوانی دیگر در شهر کوموش دفه قربانی خشم و ناراحتی آنی خود شد.
بار دیگر فضای سنگین ماتم و تالم بر شهر حاکم شد.
سخن گفتن و نوشتن در این قبیل موارد بسیار سخت است. تصور اینکه یک پدر و مادر در غم از دست دادن میوه زندگی خود چه می کشند،انسان را به وحشت می اندازد.
به راستی در کوموش دفه چه خبر است؟
چرا جوانان و نوجوانان این شهر در ماههای اخیر به سادگی دست از جان شیرین خود میشورند و فرشته مرگ را به آغوش میکشند.
برخی از تحلیل این شرایط بیرحمانه نوک پیکان خود را صرفا به سمت خانواده و سبک تربیتی والدین نشانه میگیرند. اما آیا در این قبیل رفتارها صرفا خانواده موثر است؟
قطعا خیر!
اگر امروز مشاهده میکنیم که در جامعه برخی از رفتارهای نامناسب باب شده است، مقصر این شرایط، همه ما هستیم. از خانواده، جمع دوستان، همشهریان تا مسئولان منطقهای و استانی و نهایتا مسئولان کشوری همه باید پاسخگوی چراهای این قبیل رفتارها باشند.
بنظر میرسد در این قبیل موارد نخستین کاری که در سطح شهرستان باید صورت گیرد، برگزاری نشست تخصصی آسیبهای اجتماعی با حضور صاحب نظران و گروههای مرجع در منطقه است.
اطلاع دقیقی ندارم؛ شاید هم این جلسه برگزار شده باشد.حداقل قصه این است که از نتایج آن بیخبریم.حداقل می توان گفت که نتیجه ملموسی نداشته است. اگر داشت یک جوان عزیز دیگر ما در شهر محروم کوموشدفه قربانی خشم آنی خود نمیگردید.
شهرستان گمیشان به مرکزیت شهر کوموشدفه از طرف وزارت کشور جزو ۳۱ شهرستان محروم کشور شناسایی شده است. امکانات و تفریحات سالم برای جوانان شهر فوقالعاده محدود است و به علت فقدان زمینههای مناسب اشتغال، نابهنجاریهای اجتماعی مشهودی در منطقه رواج یافته است.
در آخرین مورد پل وسط این شهر و بلاتکلیفی آن آیینه دق مردم این دیار کهن شده است.
از نظر بنده یکی از مهم ترین دلایل رواج رفتارهای نامناسبی مانند خودکشی در شهر کوموش دفه، شرایط نامناسب اقتصادی شهر است. این شرایط نامناسب، امید به آینده و زندگی را در جامعه به ویژه در بین نسل جوان پایین آورده است.
باید برای این شهر و مردمان صبور و رنج کشیده آن فکری کرد.
البته در کنار این شرایط ضرورت آشنایی خانوادهها با روشهای نوین تربیتی نیازی حیاتی است.
اینکه ما والدین تصور میکنیم فرزندان ما هم مثل ما فکر میکنند، یک اشتباه راهبردی است.
نسل جدید متفاوت بزرگ شده است. در این تفاوت هم بیش از همه عوامل محیطی نقش دارند. اما والدین هم باید تفاوتهای نسلی را درک کنند. به دیدگاههای متفاوت جوانان مان احترام بگذاریم و تلاش کنیم با آنها رفاقت کنیم.
اجازه ندهیم جوانان عزیز ما قربانی فاصله گرفتن از ما گردند!
✍️ عبدالقیوم شکاری