ترکمن نیوز: همه ما در کش و قوس‌های رشد و بالندگی و تعالی زندگی فردی و اجتماعی خود قطع یقین و بدون شک از آغاز شادی زمان روی دو پا راه رفتن‌های ذوق و شوق کنان و باز شدن گره زبان مادری با گفتن تک واژه همراه لبخند ” ماما ” به تکیه گاه و پشتوانه قوی و خستگی ناپذیری به نام مادر نیاز حیاتی داشته ، داریم و خواهیم داشت.
این رفتار و احساس بی منت ، خالصانه و بی دریغ مراقبت همه جانبه و محافظت از فرزند برای همیشه فراز و فرودهای زندگی فرزند است که شاید اولین و تنها کلمه آموزش و نوشتن حرف میم الفبای درس مدرسه و زندگی را به یکدیگر سال های زیادی است که گره خورده فقط با عبارت غنی و تاکیدی ؛ میم مثل مادر.
بدون اغراق و مداهنه قلمی ، مادران نسل ما بنا به شرایط خاص سبک زندگی آن زمان و فقدان رفاهیات معیشتی موجود امروزین ، شاهکار و معلم تربیتی نمونه دانست و به ویژه اگر مادری که با سواد عرفی و مهر و محبت وصف ناشدنی و گفتار ستودنی خود، هشت فرزند پسر و دختر خود را در خانواده ای سخت کوش با پدری کشاورز ، زحمتکش و سفره دار و بسیار خوش کلام و سخنور ، توانسته باشد به تحصیلات عالی دانشگاهی و کارمندی دولت هدایت فکری رسانیده باشد . فی الواقع چنین مادری مصداق شایسته نور علی نور است .
حال اگر تمامی فرزندان این مادر به دور از انواع ناهنجاری های اجتماعی معمول ان زمان تاکنون بوده باشند و همچنان باقیات صالح ، دنیوی و اخروی مادر خود باشند ، درود دیگری بر او باید گفت .
مادری که سحر کلام داشته باشد و در کمال آرامش و هنرمندی بتواند هم زمان با فرزندان کوچک و بزرگ خود هم کلام و همدل شود چیزی از هنرمندی تمام کم ندارد.
مادرم به معنای تمام اسوه و اسطوره بند بند زندگی ام است و سخنان و جملات گهربار و طلانوشت او همواره در ذهن و اندیشه ام حکاکی شده اند . دست بوسی و پابوسی یاد او با جسم و قلمم تنها قطره ای از اقیانوس قدرشناسی زبانی و قلبی است .
و در نهایت چه زیبا همدل شدم با استاد سخن و ادیب نامدار معاصر محمد تقی بهجت تبریزی ، آن جا که در بی تابی فراق مادر می سراید :
مادر بهشت من همه آغوش گرم توست
گویی سرم هنوز بر بالین نرم توست
پیوسته در هوای تو چشمم به جستجوست
هر لحظه با خیال تو جانم به گفتگوست
?عباس مهدی زاده
نظر شما چیست ؟