ناهنجاریهای اجتماعی یک روستا (قسمت اول)

او هم تقاضای من را قبول کرد بعد از تحقیق مفصل خودش که روستای خود را خوب می شناخت به من گفت: این روستا حدود 400 خانوار جمعیت دارد یعنی تعداد کسانیکه ازدواج کرده و خانواده تشکیل داده اند حدود 400 نفر هستند. تعداد جمعیت آن با شمارش ذهنی خودم حدود 2000 نفراست و تعداد معتادان مواد مخدر یعنی تریاک حدود 140 نفر و تعداد روحانیون روستا 9 نفر و3 نفر آنها معتاد به مواد مخدر هستند و حتی یکی از آنها ناس می اندازد و سیگار هم می کشد. تعداد مساجد روستا 6 تا و تعداد مدارس 3 تا می باشد. تعداد زنان خیابانی 2 نفر زن شوهردار هستند با رضایت شوهرانشان برای کسب درآمد و امرار معاش این کار را انتخاب کرده اند. البته آنها این کار را در روستا نمی کنند بلکه به شهرهای اطراف مانند گنبد و آزادشهر و مینودشت می روند.

تعداد زنانی که برای تنوع طلبی و لذت این کار را می کنند 2 نفر و تعداد مردان تنوع طلب هم حدود 20 نفر است. او معتقد است مردان هم بیشترترجیح می دهند این کاررا در شهر انجام دهند نه در روستا چون استتار شهر نسبت به روستا بیشتر است. او گفت: شغل بیشتر مردم این روستا کشاورزی و دامپروری و کارگری و مسافر کشی است. الان دستفروش هم زیاد شده است. شغلهای محدودی مانند برق کشی و لوله کشی و بنایی و جوشکاری و تعمیر کاری و… هم وجود دارد. حدود 30 نفر از زنان روستا با کارگری در مزارع و باغها امرار معاش می کنند بعضی زنان حتی کودکان 9 و 10 ساله خود را با خود به سرکار می برند. در مورد انحرافات جنسی جوانان ( پسر) روستا حرف و حدیث زیاد است من نمی توانم چیزی بگویم. ولی میتوانم بگویم: مثل قدیم نیست که جوانان برای ارضای تمایلات جنسی خود خر یا الاغ سوارشوند(با خنده). در قدیم در زمان ما همه با هم باجناق بودیم همه صف می استادند تا یکی دو تا خر را سوار شوند( باز هم با خنده).

تعداد بیوه زنان 42 نفر و تعداد مردان بیوه 4 نفر و تعداد زنان مطلقه یعنی دختران همین روستا که از شوهرانشان طلاق گرفته اند 11 نفروفقط سه نفرشان موفق به ازدواج بافراد مسن شدند و بقیه در خانه پدریشان زندگی می کنند. تعداد جوانان همین روستا که زنانشان از آنها طلاق گرفته اند 8 نفرهستند و 4 نفرشان مجدداً با زنان جوان ازدواج کرده اند. و تعداد دختران فراری که بدون اطلاع خانواده با یک جوان دیگر ازدواج کرده اند 6 نفر هستند 5 تایشان زندگی مناسبی دارند در واقع انتخاب خود دختران چندان خطا نبوده اسن به جز یک نفر. بعد ازانقلاب دوتا قتل در این روستا اتفاق افتاد و سه تا خود کشی که هر سه تا دختران نو جوان بودند با خود سوزی خود کشی کردند. چهارنفرهم دخترانشان را قبل از سن بلوغ یعنی قبل از 15 سالگی شوهردادند.

اینها داده های خام یک روستای متوسط می باشد که یک شخص با شناخت نسبی حدود 95 درصدی خود بی طرفانه برای من بیان کردند. او خودش می دانست من اینها را برای تحلیل و موشکافی می خواهم. حالا به تحلیل و پردازش آن نشست که در طی سالهای اخیر چه تحولاتی رخ داده است. به نظر من اولین تحول که باید آنرا تحول فرهنگی نامید این است که هم تعداد معتادان به مواد مخدرنسبت سالهای قبل ازانقلاب بیشتر شده و هم قبُح آن ریخته است. دیگر خیلیها از معتاد بودن خود شرمنده نیستند و با کمال میل آنرا قبول می کنند. قبل از انقلاب وقتی به یک نفر می گفتی معتاد خیلی ناراحت و عصبانی می شد. اما حالا در جواب شما می گویند: با پول خودم می کشم برای شما چه؟ همین تحول اعتقادی سبب می شود تعداد مبتلایان به آن بیشتر شود. این یک شکست فرهنگی برای همه است. یعنی دولت و ملت و حکومت و جامعه که نتوانسته ایم فکر مردم را در جهت مثبت و سازنده متحول کنیم.

 

امان محمد خوجملی