ترکمن نیوز: مصرف مشروبات الکلی از نظر قرآن حرام است ولی این حرمت طی دو مرحله صورت گرفت.
تحریم تدریجی: از آنجایی که شرابخواری و میگساری در زمان جاهلیت و قبل از اسلام رواج داشت و به صورت یک الگوی رفتاری نابهنجار عمومی در آمده بود، پر واضح است که اگر اسلام می‌خواست بدون رعایت ”اصول روانشناختی و اجتماعی”، با این بلا و معضل عمومی به مبارزه برخیزد ممکن نبود. بنابراین از روش تحریم تدریجی برای ریشه کن کردن میگساری استفاده کرد؛ به این ترتیب که در نخست در برخی از سوره‌های مکی، اشاراتی به زشتی این کار نمود. چنانچه در آیه ۶۷ سوره نحل می فرماید:
وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِیلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَهً لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ
”از میوه های درخت نخل و انگور، مسکرات و روزی‌های پاکیزه فراهم می‌کنید”
که در اینجا، مسکرات را درست در مقابل روزی‌های پاک (رزقاً حسناً) قرار داده است و آن را یک نوشیدنی ناپاک و آلوده شمرده است.
در مرحله دوم دستور سخت‌تری در زمینه منع شرابخواری نازل گشت تا افکار را برای تحریم نهایی آماده‌تر سازد. بدین شکل که گروهی از اصحاب خدمت پیامبر گرامی اسلام آمدند؛ عرض کردند: حکم شراب و قمار را که عقل را زایل، و مال را تباه می‌کند، بیان فرمودند. در این هنگام آیه ۲۱۹ سوره بقره نازل شد که می‌فرماید:
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ ۖ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ۗ وَیَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ
”یعنی در مورد شراب و قمار از تو سوال می‌کنند، بگو: در آنها گناه بزرگی است و منافعی(از نظر اقتصادی) برای مردم دارد (ولی) گناه آنها از نفع آنها بیشتر است”
و سرانجام با آشنایی مسلمانان به احکام اسلامی و آمادگی فکری آنها برای ریشه کن ساختن مفسده بزرگ اجتماعی، دستور نهایی، با صراحت کامل و بیان قاطع که حتی بهانه جویان هم نتوانند به آن ایراد بگیرند نازل گردید. و آن آیه ۹۰ سوره مائده بود که می‌فرماید:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
”ای کسانی که ایمان آورده‌اید شراب و قمار و بت‌ها و ازلام (که یک نوع بخت آزمایی بوده) پلیدند و از عمل شیطانند از آنها دوری کنید تا رستگار شوید”
در این آیه با تغییرات گوناگون ممنوعیت این کار مورد تاکید قرار گرفته است و کمال قاطعیت این تحریم از کلمه ”فَاجْتَنِبُوهُ” معلوم می شود که چرا اجتناب، مفهومی رساتر از نهی دارد. زیرا معنی اجتناب، فاصله گرفتن و نزدیک شدن است که به مراتب از جمله ”ننوشید” رساتر است.
نظر شما چیست ؟