ترکمن نیوز: با اعتقاد به اینکه زبان مادری از بد تولد به همراه آدم‌ها زاده می‌شود، معتقدم که حق تکلم و آموزش به آن زبان نیز برای هر انسانی سوای مسائل رنگ- نژاد- تعلق سیاسی با هر جنس تفکری صرفا به عنوان یک انسان، حق طبیعی انسانی و منطقی ما آدمهاست.
از این منظر وقتی انعکاس مناسبت روز جهانی مادری در روز دوم اسفند هر سال و به تبع طبیعی و منطقی آن اطلاعیه آموزش رسم الخط زبان محلی و مادری مندرج در اصول قانون اساسی از سوی عده ای از دوستان به عنوان یک ایرانی- تورکمن- مسلمان- گلستانی و ساکن تورکمنصحرا را دیدم، خوشحال شدم که به عنوان یک انسان به زبان خودشان حساسند.
و این قلم پافشاری و حرکت مستمر دوستان را در این زمینه درک می‌کند، اگر علیرغم تمامی مشکلات و بدون چشم داشت اقتصادی و صرفا عشق به فرهنگ موطن و هویت ایرانی_ اسلامی در حال عرق ریزی روح و روان در این زمینه هستند.
به وام از هایدگر فیلسوف شهیر آلمانی قرن بیستم که معتقد است پایان فلسفه، شاعری است و زبان خانه وجود است و در کتاب بیژن عبدالکریمی با عنوان« آینده روحانیت و جهان معاصر » آمده است: «جامعه ی ما در یک مرحله ی گذار جدی تاریخی است. چه بخواهیم ،چه نخواهیم،پارادایم فرهنگی و تاریخی سنت تفکر ما در حال تغییر و حتی فروپاشی است. مفروضات پیشین به چالش خوانده شده‌اند، نظام های وجود شناختی ما در هم شکسته‌اند، ارزش هایمان متزلزل شده و برج و باورهای ستبر اعتقادات مان فروپاشیده‌اند. در یک‌کلمه عالَمیت عالَم ما و سنت نظری و فکری ما به پایان رسیده است. ما تغییر کرده و می‌کنیم و این تغییر در میان طوفانی از درهم شکستگی ها، فروپاشی ها، بی‌ریشه شدن ها و بی‌معنایی ها و در بستری از ناخودآگاهی و یاس صورت می‌پذیرد»
و حسن عشایری از متخصصان مغز و اعصاب و عصب شناسی کشور در نوشتاری می‌گویند: «اگر کسی نتواند به زبان مادری آموزش ببیند، نتواند به زبان مادری بخواند و بنویسد، در پروسه‌ی شناخت‌اش نقیصه ایجاد می‌شود و اینجا است که اختلال هویت نیز پیش می‌آید. کسی که زبان مادری‌اش را یاد نگرفته‌است، عمیق ت‌ین فرایند عاطفی و هیجانی خود را از دست می‌دهد. زمانی که زبان دوم جایگزین زبان مادری می‌شود، یک موجود غریبه در مغز می‌نشیند و این باعث اختلالات عصبی و مغزی جدّی می‌گردد.»
با این دیدگاه این قلم با اعتقاد به این که، رفتار از گرایش و گرایش هم از بینش تبعیت می کند و بینش هم متأثر از جهان‌بینی است امیدوار است مبادی مسوول و دست اندرکاران مربوطه نیز در وضعیت کنونی، اهمیت آن خانه وجود (زبان) به عنوان یک حق طبیعی با منطق انسانی، برای هم‌زبانان و ساکنانشان را درک کنند و در عمل نه در شعار برای تحقق آن مهم امر بر تسهیل و تمهید شرایط نمایند.
امیدوارم تا الان نیز دیر نشده باشد.
✍️ رشید نافعی
نظر شما چیست ؟