افزایش قیمت دلار و ارز تا مرز 85 هزار تومان و سکه به مرز 59 میلیون تومان، عاملی مهم برای تورم و افزایش قیمت های کالاها شده است.
آنچه مشهود است، این لجام گسیخته را لگامی نیست و مهار تورم و گرانی در توان دولت نیست و گویی بازار و اقتصاد کشور رها شده و هر کی به هر کی شده است.
ارزاق عمومی مردم،خدمات اجتماعی چون کرایه تاکسی ها،اتوبوسها و تاکسی های اینترنتی درون و برون شهری و دهها خدمت دیگر از جمله خدمات درمانی و پزشکی در سبد تورمی قرار گرفت و هر روز با شتاب و سرعت نور در پی سبقت از تدبیر و نظارت دستگاه های متولی و مسئولان خواب آلود دولت و هاکذا نمایندگان تریبون خاموش مجلس شورای اسلامی می باشد.
در این آشفته بازار اقتصادی،گویا دولت و مجلس روزه سکوت اختیار کردند و اصلا علاقه ای به شنیدن اخبار واقعی بازار ندارند و عملا مسئولان خود را سرگرم امور روزمره کردند و آنچه به باد فراموشی و غفلت قرار گرفته است”مردم” است.
گویا مسئولان ارکان اصلی حکمرانی کشور “مردم”را فراموش کردند و هیچ عتاب و نظارتی بر امور اقتصادی کشور ندارند و عملا سوداگران و دلالان اقتصادی از این آشفته بازار سیاسی و از خواب زمستانی مسئولان،ماهی از آب گرفته و در فکر زر اندوزی و چپاول و دست اندازی به جیب مردم هستند.
دولت هم در گران کردن خدمات اجتماعی،ثبت ردیف های جدید چون هزینه سوخت نیروگاهی و ارزش افزوده و داروها و خدمات درمانی بدون ارتقای خدمات آنهم با برنامه های چون قطعی مستمر برق،گاز و ناترازی انرژی و آب و…از دلالان و واسطه گران اقتصادی گوی سبقت گرفتن و همسو در جهت افزایش فشارهای اقتصادی و معیشتی و کوچکتر کردن سفره های مردم رقابتی سخت دارند.
هنوز بر سفرهای مردم کشور از کارگر و کارمند افزایش حقوقی رخ ننموده که از مهر تا کنون رشد قیمت خرید نیازهای اساسی سفره های خانوارها صعودی تا به ثریا رفته است.
هنوز گرمای مشارکت مردم در انتخابات 1403و به به و چه چه مسئولان در همه رده ها از تن برون نرفته بود،که به این زودی و سادگی ارکان اصلی حکمرانی “مردم”را به فراموشی یا غافل از احوال مردم شدهاند.
آنهم در مقطعی که انتظار دارند،مردم چون گذشته ۲۲ بهمنی حماسه ساز باشند.
علت مهر خاموشی بر لبان نمایندگان مجلس شورای اسلامی از این همه بی تدبیری و ناکارآمدی برخی از دولتمندان و مسئولان دستگاهها که غافل در انجام وظایف،نظارت و عامل اصلی این شرایط بحرانی در اقتصاد کشور میباشند چیست؟
و چرا حاضر نیستند نمایندگان خانه ملت از مسئولان مطالبه گری، وزرای عامل این اوضاع را استیضاح و مطالبه گر باشند.
دولت وفاق و مجلس شورای اسلامی
شان، قدر و منزلت مردم ایران عزیز این همه بی توجهی و غفلت نیست که برای تکه ای نان و حداقل خدمات اجتماعی و سفره های خانوارها اینگونه عذاب آور و با خون نوش کنند.
آیا دولت چهاردهم و مجلس شورای اسلامی،این افسارگسیختگی و جنون تورم را توان مهار ندارد؟
آیا بهتر نیست دولتمندان و مجلسیان، بجای بیان گزارشهای بی پایه و اساس و نیم نگاهی هم به ریشه ها و عوامل این آشوبهای اقتصادی بیاندازد و برخوردی قاطع و قانونی با عاملین اصلی آن داشته باشد.
آیا مجلس شورای اسلامی توان اعمال نظارت قانونی بر عملکرد مسئولان دولتی را ندارد و توان استیحضاح و سوال و ..از مسببین اصلی این آشفته بازار را ندارند؟
پس دلیل این همه روزه سکوت برای چیست ؟
اندکی مجال برای بیان و ذکر همه بی تدبیری ها و ناکارآمدی های برخی از مسئولان نیست و هر بخشی از ناترازی مدیریت،کتابی قطور از غفلتها و ناکارآمدی ها و گاها فساد سیستمی نهفته است که عمق فاجعه مدیریتی و عدم نظارت،ناتوانی و ناکارآمدی دولتمندان تا به کجاست؟
انتظار است در این بهار انقلاب که متقارن با بهار قرآن است دولت چهاردهم و مجلس شورای اسلامی،اقداماتی عملی در جهت مهار تورم و گرانی و ارتقای سطح خدمات اجتماعی بعمل آورد تا مردم به شعارهای رنگی انتخاباتی دولت وفاق امیدی داشته باشند.
نظر شما چیست ؟