به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی ترکمن؛ این ساز دو لایه با بدنهای تقریبا گرد است. مانند بیشتر دوتارها، که از چوب درخت توت ساخته میشود و بخش بالایی که پردهها یا بندها در این قسمت قراردارد از چوب زردآلو ساخته شده است.
پس از کسب استقلال ترکمنستان «دوتار» در جامعه، فرهنگ و هنر مردم ترکمن جایگاه و جان تازهای گرفت و هم اکنون هیچ مراسمی بدون نواختن دوتار در این کشور برگزار نمیشود.
در میان مردم آسیای مرکزی ساز دوتار از اعصار پیشین وجود داشته و ترکمنها به خوانندگان خود “باغشی” و به نوازندگانشان “سازاندا” میگویند.
کلمه دوتار ترکیبی از توت و تار است و برگرفته شده از نام “توتتار” که به مرور زمان به دوتار مصطلح شده است.
این ساز سنتی نه تنها در میان مردم ترکمن بلکه سایر اقوام ترک چون ازبکها، تاجیکها، قرقیزها، قرهقالپاقها نیز دوتار به عنون ساز ملی شناخته میشود.
با وجود اینکه ترکمنها بیشتر از نام دوتار برای این ساز استفاده میکنند اما در بیشتر نقاط به خصوص طوایف مختلف ترکمن به این ساز “تامدیرا” میگویند.
نظر شما چیست ؟