جوابیه انتقاد نابخردانه برخی هموطنان از دکتر رامین نورقلی پور

در روزگارانی به تاریکی شب های ظلمانی که ناگزیر از تحمل رنج های بسیار بودیم، مشقت دوری از خانواده و فرزندانمان بیش از پیش به آلام و دردهایمان می افزود. درد غربت جانکاه از یک سو و تحمل حبس در فضای تنگ و تاریک و نمور زندان های ترکمنستان بسیار ملال آور و طاقت فرسا می نمود. آن ایام چشم امیدمان، اول به خدای متعال و سپس به حرکتی از سوی مسوولین بود تا بلکه گشایشی به عمل آمده و دریچه ی بازگشتمان به وطن فراهم شود.
چه بسیار شب هایی که فرزندان خردسالمان را در تصورات دور، گنگ و مبهم به آغوش کشیده و از آن جا که دست مان به جایی نمی رسید به همان اوهام و خیالات گنگ و مبهم بسنده می کردیم. سرانجام پس ازگذر سال های متمادی، دعاهایمان به درگاه الهی مستجاب شده و روزنه ای به سویمان گشوده شد. شاید باورش سخت باشد، رنجی که خیال می کردیم هرگز تمام نشود با دست های توانمند نماینده محبوب مان جناب دکتر نورقلی پور به پایان رسیده و فرزندان مان را در پس از بازگشت به وطن که اکنون به بزرگسالی رسیده اند به آغوش گرفتیم. در این میان مسلما دعای خیر پدران و مادران مانیز بی تاثیر نبوده است.
حال چه شده است که برخی، نصب چند بنر ناقابل را از سوی نماینده محترم حوزه دانسته، و از آن به عنوان رفتار ناپسند از جانب ایشان یاد می شود؟ چگونه می توان باور کرد که یک مسوول پایین دست، به جای تقدیر و تشکر از دکتر نورقلی پور، دراقدامی ناشیانه، خود را در جایگاهی فراتر ازنماینده مجلس فرض کرده و به ایشان تذکر دهد!
آیا به راستی در توان ما نبود که به یمن بازگشت مان به وطن، بنری ناقابل را برای تقدیر و تشکر از نماینده حوزه نصب نماییم؟!
لذا بدینوسیله ضمن اعتراض شدید به متن منتشر شده اخیر در گروه های تلگرامی که از سوی یک فرد معلوم الحال و با هدف تخریب نماینده محبوب مان صورت گرفته است، بار دیگر نهایت لطف و سپاسگذاری خود و اعضای خانواده هایمان از زحمات شبانه روزی دکتر نورقلی پور که منجر به آزادی مان از زندان های ترکمنستان گردید را اعلام می داریم. برای ما همان بس که نماینده محبوب مان در نزد الله متعال رو سفید باشد.

شهروند خبرنگار: اکبر زاده