امروز : سه شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳

|

دمای هوای شهر

  • کد خبر :

    46231

  • /
  • تاریخ و ساعت :

    7:40 | ۰۴ اسفند ۱۳۹۷

  • /
  • دسته بندی :

  • پ

ایران اسراییل 300x169 - تبعات روبرو نشدن با اسرائیل درمیادین ورزشییادداشت-امان محمد خوجملی:  گویا سیاست و قدرت در ایران چتر خود را بر همه جا گسترانده و در همه جا با منطق خود امر و نهی می کند. اینکه سیاست و قدرت در امر ورزش حق دخالت دارد و می تواند امر ونهی کند شاید در نفس خود هیچ ایرادی نداشته باشد. منتها ایراد از آن جایی شروع می شود که در ورزش هم با منطق سیاست و قدرت سیاسی تصمیم گرفته شود نه با منطق ورزش.

چند سالی است که ورزشکاران ما در رشته کشتی در مقابل بازیکنان اسرائیل حاضر نمی شوند یا طوری بازی می کنند که در مرحله ی بعد به بازی کن اسرائیلی نخورند. این رویکرد در ورزش به طور رسمی هم اعلام نمی شود اگر اعلام شود ممکن است مسئولان بین المللی ورزش برای ایران تنبیهاتی را در نظر بگیرند که ما را از حضور در میادین بین المللی ورزش محروم کند.

این تصمیم سیاسی از پیش گرفته شده سبب می شود که ورزشکاران ما با چشمانی گریان و دلی غمگین از گرفتن مدال باز بمانند و دست خالی به کشور برگردند. این در حالی است که گفته می شود خودِ فلسطینیها با دشمنانشان چنین نمی کنند. با آنها مسابقه می دهند و شکست می خورند و پیروز می شوند و در عین حال همه چیز در جای خودش قرار دارد. حال این وضعیت ما تنها در ورزش کشتی می باشد. اگر اسرائیلیها در سایر رشته های ورزشی مانند فوتبال و والیبال و باسکتبال و … حرفی برای گفتن داشته باشند چی؟

ما باید در همه ی آنها باید کوتاه بیاییم؟ یعنی میدان را دو دستی به حریفان و رقیبان خود یا مخالفان و دشمنان خود واگذار کنیم؟ این کار چه حسنی برای ما دارد؟ ما با این کار چه چیز را می خواهیم ثابت بکنیم؟ اگر ما درفوتبال و درفینال جام ملتهای آسیا با اسرائیل روبرو شویم چی؟ باز هم باید کوتاه بیاییم؟ اگر این اتفاق در فینال جام جهانی فوتبال رخ دهد چی؟ جواب فیفا را کی باید بدهد؟ قبل از آن جواب ملت خود را چگونه می توانیم بدهیم؟ با طغیان و آتشفشان جوانان عاشق فوتبال روبرو نخواهیم شد؟

چرا باید کاسه ی داغتر از آش باشیم؟ آیا این مبارزه با دشمن است؟ یا کمک به دشمن تحت عنوان مبارزه با دشمن؟ چرا ما باید خود را فدای دیگرانی بکنیم که آن دیگران (فلسطینیها) خودشان هم نمی خواهند. اگر این سیاست غلط ادامه پیدا کند باعث تعطیلی ورزش در بلند مدت در میادین بین لمللی نخواهد شد؟ در داخل نیز هم انگیزه ی خود را از دست خواهیم داد و هم پویایی خود را. باید دریا را رها کرده به یک حوضچه قناعت کنیم؟

کسانیکه این سیاست را در ورزش در مقابل اسرائیل ابداع کرده اند می توانند با استدلال جواب مخالفان خود را بدهند؟ اسرائیلیها که از این روش و سیاست غلط ما نهایت استفاده را می برند و از خدا می خواهند که این سیاست سخاوتمندانه ی ایران ادامه پیدا کند تا آنها راحت و بدون بازی برنده شوند. این کار نه تنها به مشروعیت اسرائیل صدمه نمی زند بلکه مشروعیت و درست بودن سیاست ما را به شدت خدشه دار خواهد کرد.

تا جایی که ادامه این سیاست را غیر ممکن نکند بسیار دشوار خواهد کرد. براثر این سیاست غلط اگر ورزشکاران ما به صورت دست جمعی به کشورهای غربی پناهنده شوند چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ بهتر است اهداف سیاسی خود را در ورزش دنبال نکنیم هر چند هم آن اهداف درست و بر حق باشد. چون در هم ریختن مرزها به نفع هیچکس نیست.

مدیر کانال: فردای آزاد

 

اشتراک گذاری :
اشتراک گذاری :

در تلگرام

کانال ما را دنبال کنید

در اینستاگرام

صفحه ما را دنبال کنید

مطالب مرتبط

نظرات کاربران

نظر شما چیست ؟

* پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
* پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد، منتشر نخواهد شد.
* انعکاس نظر مخاطبین، به منزله تایید آنها از سوی ترکمن نیوز نیست و صرفاً به منظور احترام به نظر کاربران صورت می گیرد.

*

*
*

بالا
ترکمن نیوز