ترکمن نیوز: چند روزیست به عنوان روز که نه بلکه هفته خبرنگار در سراسر کشور از خبرنگاران به اصطلاح تجلیل میکنند که رنگ و بویی از فرهنگ واقعی تجلیل از این قشر سرخورده در آن به چشم نمیخورد.
شعارهای زیبایی چون: خبرنگاران چشمان تیز بین جامعه هستند، خبرنگاران پل ارتباط مردم و مسئولین هستند، خبرنگاران فعالیتهای مسئولین را رصد میکنند، خبرنگاران وقایع زوال یافتنی و نابودشدنی را تثبیت و ابدی میسازند و … روبرو هستیم.
شاید مهمترین رسالت خبرنگاران بیان واقعیت است.
و اما واقعیت هفته خبرنگار: در تمامی روزهای سال خبرنگارانی معدود و انگشت شمار در همه وقایع خبری و جلسات رسمی حضور دارند و با رصد کردن فعالیتهای مسئولین جهت اطلاعرسانی به مردم گزارش منتشر میکنند.
در حالیکه هفته خبرنگار طی روزهای 17 الی 22 مرداد تعداد خبرنگاران در جلسات تجلیل بیش از 5 برابر و گاها میبینیم 10 برابر میشود.
برای خیلیها که در عرصه خبرنگاری با تهیه و تولید خبر زحمت میکشند و با تلاش فراوان با صرف زمان گزارش و تولید محتوا میکنند هفته خبرنگار نه تنها برایشان معنی تجلیل ندارد بلکه تبدیل به آزار و شکنجه روحی شده است.
هفته خبرنگار روزهای تجلیل از خبرنگاران نیست بلکه روزهای سرشکستگی و صدقه گرفتن برخی خبرنگار نماها از مسئولین است که ترو خشک را باهم به آتش فرهنگ ناصحیح گرفتار ساخته است.
اخیرا نیز در کانالی به صورت غیر رسمی از نماینده مردم شهرستان گنبدکاووس درخواست تجلیل کردهاند، حتی اشاره شده است؛ خبرنگاران بازوان توانمند یک ارگان هستند. اگر از خبرنگاران تجلیل نکنید آقای شادمهر شما نیز از ما انتظاری نداشته باشید و …!!!
کاملا مشخص است نویسنده فرق روابط عمومی (ستون ارگان) را با خبرنگاران واقعیتنویس و منتقد نمیداند. چرا از طرف همه خبرنگاران اینچنین مطلب ناصوابی منتشر شده است و خبرنگاران واقعی هرگز برای نوشتن اخبار فعالیتهای خوب مدیران و یا انتقاد از مسئولین ضعیف با آنان معاملهای ندارند.
مشکلات اساسی خبرنگار واقعی بیمه، مسکن و تهیه تجهیزات و لوازم خبرنگاری است، در حالی که شما خواستار تامین این مسائل نشده بلکه تجلیل یک ساعته و شاید هدیهای را دارید که این نشان میدهد شغل واقعی شما خبرنگاری نبوده و برای شما خبرنگاری تفریحی بیش نیست که از آن به عنوان ابزار استفاده کنید.
آیا تجلیل و دریافت هدیه به عنوان تجلیل (صدقه) شایسته رسالت واقعی خبرنگاران است.
هیچ مسئول، مدیر یا نمایندهای برای تجلیل از خبرنگاران اجباری برای تهیه هدیه یا کارت پول ندارد و چنین کاری کاملا غیر اصولی است، این فرهنگ ناصحیح باید تغییر یابد.
سوالی از مسئولین دارم که با مثالی آن را بیان میکنم؛ اگر از طرف قوه قضائیه فروشگاه یا محل کسب ممنوع اعلام شود، آیا طبق قانون هرگونه فعالیت در آن خلاف و فعالان آن مجرم محسوب نمیشوند؟؟! پس چرا به نام تجلیل متوازن، کاسبان تلگرامی و فعالین شبکههای اجتماعی (کپی-پِیست) همراه با خبرنگاران و روزنامهنگاران به این قشر زحمتکش که شبانهروز برای اعتلای فرهنگ و اطلاعرسانی به مردمشان خواب را برخود حرام کردهاند تحقیر میکنید؟!!
البته روی سخنم با آن دسته از تلگرامهایی که وابسته خبرگزاری یا نشریه هستند نیست، بلکه شبکههای اجتماعی فِیک و در اکثر موارد ناشناس است که حتی اشخاصی که آن را مدیریت میکنند نیز نامعلوم است و برای افزایش مخاطب همه گونه مطلب غیر موثق و غیر اخلاقی نیز درآنها انتشار مییابد.
قدرت رسانه و قلم امروز در جهان برکسی پوشیده نیست و رکن اصلی توسعه جوامع ارتباط مردم با نشریات و خبرگزاریها میباشد که در کشورمان این فرهنگ روز به روز به زوال میرود و برای احیای آن باید بکوشیم.
رسالت واقعی خبرنگاران و اصحاب رسانهها به عنوان مهمترین رکن مردمسالاری (رکن چهارم دموکراسی) نظارت با دیدگاه مردمی بر فعالیت مدیران و مسئولین است، که با انتقادات به موقع و شایسته در ساختن جامعه نقش آفرینی کنند.
اما از دیدگاه برخی مسئولین و خبرنگار نمایان این نقش واقعی فعالین رسانه به عنوان ستونی برای ترقی آنان دیده میشود و همانند روابط عمومی اداره خود توقعات نابجا از خبرنگاران دارند.
اگر واقعا میخواهید از خبرنگاران تجلیل کنید صد البته برای حقوق دائمی، بیمه، مسکن و مشکلات اساسی این قشر همانند تهیه تجهیزات و لوازم خبرنگاری کمک کنید تا بتوانند بدون دغدغه معیشت خانواده با آسودگی خاطر مسائل و مشکلات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه را رصد نمایند و در تعالی و توسعه کشور نقش آفرینی کنند.
همچنین تسهیل سازی دسترسی به اطلاعات به جای گزارشات ارسالی روابط عمومیهای فشل و ارتباط با مقامات کشوری، استانی و شهرستانی و راه دادن خبرنگاران واقعی به مناطق ممنوعه که افراد عادی اجازه ورود ندارند از جمله خواستههای خبرنگاران است.
یکی از مهمترین خواستههای ما خبرنگاران در شرق گلستان تشکیل دانشکدههای مرتبط با روزنامهنگاری و خبرنگاری است تا فارغالتحصیلان این رشته با علم و درایت خود بتوانند برای توسعه جامعه و کشورمان قلم فرسایی کنند.
هدف نگارنده اما پاسخ به نوشتههای تلگرامی یا همکاران رسانهای دیگر نیست بلکه بر این باور است که اولین و مهمترین گام تجلیل خبرنگاران و “برای بازگردان کرامت از یاد رفته خبرنگاران” تغییر فرهنگ و دیدگاه به فعالیت اصحاب رسانه، کمک به راه اندازی انجمنها و تشکلهای صنفی خبرنگاران و در ادامه حمایت همیشگی و واقعی از آنان است تا جامعه نیز به درک واقعی جایگاه رسانه و خبرنگاران برسد. «به امید آن روز»
یاشار نیازی
عضو انجمن صنفی روزنامهنگاران
و عضو خانه مطبوعات
نظر شما چیست ؟