امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

|

دمای هوای شهر

امان‌محمد خوجملی :

تفاوت نوشتن و سخنرانی

  • کد خبر :

    163

  • /
  • تاریخ و ساعت :

    0:24 | ۲۷ مرداد ۱۳۹۶

  • /
  • دسته بندی :

  • پ

یادداشت-تورکمن‌نیوز- نوشتن و سخنرانی تفاوت‌هایی با هم دارد البته هردوی اینها نیازمند آگاهی‌های پیشین است که با خواندن و شنیدن ودیدن وغور و تفکر بدست می‌آید.

Neveshtan 29 M - تفاوت نوشتن و سخنرانی
انسان تا زمانیکه معلومات لازم برای تجزیه و تحلیل امری را نداشته باشد وهمچنین مواد خام لازم یعنی خبر یا حادثه یا گزارش را در اختیار نداشته باشد نمی‌تواند وارد تجزیه و تحلیل شود. انسان هرچه بیشتر به معلومات پیشین مجهز شود می تواند در ذهنش سئوالات زیادی ایجاد شود. همین ایجاد سئوال مقدمه‌ای است برای نوشتن و ایجاد تصویر درذهن نویسنده که دست قلم ببرد و بنویسد. در زمان ایجاد تصویر ذهن خلاق است می تواند بنویسد بعد از نوشتن هم شور و اشتیاق ذهن فرو کش می‌کند و منتظر تصویر بعدی می‌ماند. اما همین مطلب نوشته شده یا تالیف شده یکی دو روز بعد یا چند ساعت بعد حذف شود دیگر نوشتن بسیار مشکل می‌شود و ذهن اشتیاق خود را در روی همان مطلب برای نوشتن از دست می‌دهد. چون ذهن تکرار را در نوشتن تحمل نمی‌کند.

اما اگر متن سر جای خودش باشد در روی ویرایش و پربار کردن مطلب می‌شود کار کرد و نتیجه گرفت. اما سخنرانی یا صحبت کردن در جمع برعکس است. انسان هرچه بیشتر مطلب را در ذهن بیشتر تکرار و تمرین کند اعتماد به نفسش برای گفتن افزایش و تسلطش بر موضوع سخنرانی هم بیشتر می شود. چرا چنین است چون صحبت و سخنرانی کردن ازنوشتن مشکلتراست و همه چیزدر یک زمان مشخص باید تمام شود. اما در نوشتن وقت زیاد است. نویسنده می‌تواند یک یادداشت را در عرض نیم ساعت یا یک ساعت یا چند ساعت یا یک روز هم بنویسد کسی مدت زمان آنرا حس نمی کند و فقط کیفیت متن برایش مهم است.

اما در سخنرانی شخص نویسنده حضور دارد علاوه بر کیفیت سخنرانی قدرت بیان و تسلط بر موضوع و تن صدا و حرکات و سکنات سخنران هم مورد توجه حضار قرار می‌گیرد. اگر همه‌ی اینها هماهنگ و هم‌جهت و کامل نباشد از کیفیت سخنرانی می‌کاهد و تاثیر گزاری آن بر مخاطب خدشه دار می شود. البته سخنرانی هم می‌تواند چند نوع باشد بعضی سخنرانیها، سخنرانی علمی یا فرهنگی یا تحلیلی است که در این نوع سخنرانیها با فریاد و مشتهای گره کرده نمی شود ایراد نطق کرد. چون ضرورت آن آرامش در بیان و متانت در سخن است و هیجان و احساس در آن جایی ندارد. اما در سخنرانی‌های سیاسی عمومی که مخاطب آنها عوام‌ و توده‌ها ی مردم باشد احساس و هیجان و صدای بلند و برانگیخته گی لازمه آن می‌باشد. بنابراین تجربه شخصی بنده که چندان هم زیاد وعمیق نیست سخنرانی و نطق را مشکلتر از نوشتن ارزیابی می‌کند و تنها چیزی که سخنرانی را آسان می‌کند تداوم تمرین و تجربه است می‌تواند ترس و استرس و دلهره و اضطراب را از انسان دور کند.

امان‌محمد خوجملی

اشتراک گذاری :
اشتراک گذاری :
برچسب ها :

در تلگرام

کانال ما را دنبال کنید

در اینستاگرام

صفحه ما را دنبال کنید

مطالب مرتبط

نظرات کاربران

نظر شما چیست ؟

* پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
* پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد، منتشر نخواهد شد.
* انعکاس نظر مخاطبین، به منزله تایید آنها از سوی ترکمن نیوز نیست و صرفاً به منظور احترام به نظر کاربران صورت می گیرد.

*

*
*

بالا
ترکمن نیوز