ترکمن نیوز: شکور زیرک، روزنامه‌نگار و کارشناس‌ارشد علوم‌سیاسی، در یادداشت خود چنین نوشت:
قدرت رسانه در عصر مدرن هر روز افزون‌تر می‌شود و بصورت نامحسوس می‌تواند افکار عمومی را تغییر دهد و متناسب با دستورات سازمانی افکار و سلیقه مخاطب را به سمت دلخواه هدایت کند.
رسانه می‌تواند بحران کوچکی رابزرگ جلوه دهد و بحرانی بزرگ را کوچک. چالشی را کم رنگ و یا پررنگ کند و نیز می‌تواند همسو با نهاد قدرت، شخصیت‌های پرنفوذ را بین افکار عمومی تضعیف کند و شخصیتی را قدرتمند جلوه دهد.
روند برنامه سازی رسانه‌ها به گونه‌ای است که کاملا هوشمندانه تلاش می‌کنند برنامه‌هایی تولید نمایند که در راستای منافع و اهداف سازمانی باشد و با ترفندهای مختلف به مخاطب القا کند که “آنچه از رسانه می‌ببنید و می‌شنوید همه حقایقی که رخ داده” و هر آنچه غیر از این منتشر شود کذب است.
رسانه‌های دولتی بطور معمول با دولت ارتباط مستمری دارند و توجهی به سلایق و آرای مردم ندارند و بصورت گزینشی تولیدات خود را عرضه می‌کنند.
در کنار تولیدات رسانه‌های دولتی، تولیدات دیگری هم یافت می‌شود که در بطن همین رسانه‌ها متولد شده ولی” نوع نگاه مردم” محتوای تولیدات این گونه رسانه‌های مردمی را تعیین می‌کند و اهداف سازمانی نقشی در محتوای این تولیدات ندارد.
داستان رسانه در ایران با دیگر نقاط دنیا متفاوت است و صرفا رسانه‌های دولتی حق فعالیت دارند و فعالیت رسانه خصوصی قابل تصور نیست.
در بطن فعالیت رسانه دولتی در ایران، گاهی تولیداتی به مخاطب عرضه می‌شود که از جهات مختلفی با سلایق مخاطب همخوانی دارد و در دسته برنامه‌های پر بیننده محسوب می‌شود.
یکی از تولیدات پر بیننده سیمای ایران برنامه نود می‌باشد که در طول فعالیت این برنامه زوایای پنهان مستطیل سبز و دنیای فوتبال آشکارتر شد و با نقد مدیران غیر ورزشی فوتبال و مربیان دریچه تازه‌ای به روی مخاطب گشود و تصورات افراد نسبت به دنیای فوتبال را متحول کرد.
شفافیت سازی در فوتبال و حوزه‌های مرتبط با فوتبال و نیز به چالش کشیدن تصمیمات مدیرانی که به هر نحوی مواضع آنها در سرنوشت فوتبال موثر بود از فاکتورهای برنامه نود بود و اگر برنامه نود را پایه گذار اصلی این روند ندانیم می‌توانیم از جمله پایه گذاران این روند قلمداد کنیم.
شاید یکی از گناهان بزرگی که در برنامه نود از سوی عادل فردوسی پور تکرار شد، پرسش گری فردوسی پور از مدیر و مدیرانی بود که هیچگاه خاک مستطیل سبز را لمس نکردند ولی در همه امور مستطیل سبز دخالت داشتند؛ به تعبیر دیگر مقدمات بر کناری فردوسی پور، در همان مواقعی که نقد و مطالبه گری می‌کرد، پایه ریزی شده بود.
با همه استقبالی که مردم از برنامه نود کردند اخیرا با دستور مدیر شیکه سه سیما آقای علی فروغی برنامه نود از جدول پخش برنامه‌های شبکه سه حذف گردید که باتوجه به تفاوت‌هایی که در نوع نگرش فردوسی پور و فروغی دیده می‌شد، حذف فردوسی پور قابل پیش بینی بود.
اگر بپذیریم که برکناری فردوسی پور صرفا براساس تصمیمات حزبی بود و آقای فروغی به جریان اصول گرا وابسته است که فردوسی پور بارها عملکرد این جریان را در برنامه نود نقد کرده بود و یا این نظریه را با استدلال‌هایی رد کنیم ؛کاری برای مرتفع شدن نگرانی مردم انجام نشده است.
باحذف برنامه نود، سوالاتی از مدیران محترم صدا وسیما به ذهن مخاطب خطور می‌کند : اگر مدیران صدا و سیما نگران گرایش مردم به رسانه‌های برون مرزی و استقبال مردم از آنها هستند با چه هدفی برنامه پر مخاطب و مردمی نود را حذف کردند؟ و آیا با حفظ شکل ظاهری برنامه نود وتغییر ماهیتی برنامه می‌توانند مخاطبان برنامه راحفظ کنند؟
📝 پی نوشت : در زمان بر کناری عادل فردوسی پور و حذف برنامه نود یاداشت فوق را نوشتم و با توجه به صحبت‌های اخیر آقای علی فروغی مدیر شبکه سه سیما در بر کناری فردوسی پور، مجددا منتشر گردید.
به کانال " تورکمن نیوز " در تلگرام بپیوندید
